To, że przewodniczki po ONZ, UN guides, zużywały pięć par butów rocznie, wyczytałam w New York Times sprzed sześćdziesięciu lat, w jednym z artykułów o „błękitnych dziewczynach”. Szperałam w materiałach z tego czasu intensywnego rozrastania się Organizacji Narodów Zjednoczonych, głównie o kolejne państwa afrykańskie wyzwalające się spod kolonializmu, w zupełnie innym celu.