Przyzwyczaiłam się do tego widoku. Miłego widoku, do którego zawsze się uśmiecham. Ale też wprawia mnie on w pewien nastrój zamyślenia, życiowych dywagacji.
Read more
Wyjęłam egzemplarz “Le Monde”, który wpadł w szparę między fotelami. Nie zajrzałam do niego. Wolałam oglądać filmy. Jakieś! Takie pozwalające spędzić czas. Dopiero teraz zerknęłam na pierwszą stronę. Potem otworzyłam dział kultury.
– Pani mówi po francusku?
Read more
– Linda i Barbara?
– No przecież ci mówię, Anno!
– Największe przyjaciółki? Pogniewały się na siebie? One się nigdy ze sobą nie kłóciły! Ich przyjaźń przetrwała już niejedno! Są tak różne od siebie, ale potrafią z tym świetnie żyć! Lubimy i podziwiamy je za to!
Kiedy ocean jest spokojny, kiedy pajęczynki słońca rozchodzą się od powierzchni po samo dno, wtedy lubię wypłynąć na głębię.
Read more
Doskonale wiem, co widziałam. Te obrazy mam w pamięci. Nie w sensie racjonalnym, ale zmysłowym. W sensie czystego postrzegania.
Read more
Słuchałam flamenco rumba. Pasja, wysokie tony jękliwie opadające w lament prawie ludzkiego głosu i ostro wybijany, szalony rytm. Gitara Jesse Cooka przeniosła mnie do Arles.
Read more
