Cyntia zawsze wymaga ode mnie całkowitego skupienia. Skupienia się na niej, na tym co jest jej kolejnym projektem wnętrzarskim („tym razem nie dam się wrobić w przeciętność!”), co ją zaskoczyło w smaku ciasteczkowych białych brzoskwiń („nie są organiczne, a jednak dobre!”), co ją razi („wiesz. mogę wiele znieść, ale nie nudne połączenie kolorów, to boli!”), czego nie rozumie, kiedy ludzie mówią o wieku („każdy ma wiek…jakiś!”), i dlaczego niektóre oliwki podawane są drylowane („to jakbyś wyrzuciła kwintesencję smaku!”).