Koralowe wysepki ułożone półkolem od Miami po Key West to najbardziej wysunięta na południe część Florydy. Odmienna jej część. Inna florydzka bajka!
Read more
Miałam przed sobą Rzym. Panoramę miasta z pierwszego wieku naszej ery. Stałam na wzgórzu i przyglądałam się własnej wyobraźni.
Więc tak to było? Tak wyglądało?
Nie, nie chodziło mi o sam widok, który rozpościerał się przede mną, a o fakt, że to było ogromne płótno stworzone w celu, o którym dotychczas miałam skromne bardzo pojęcie.
Read more
Cyntia wrzuciła do miksera pokrojone w kostkę mango, dodała kilka łyżek waniliowego jogurtu i sporo migdałowego mleka.
– Wolę robić smoothie z mrożonych, wtedy ma tę niepowtarzalną konsystencję. Ale świeże czy mrożone, nie ma jak nasze florydzkie!
Cyntia przetwarza mango w sorbety, smoothie, galaretki i cokolwiek można z nich w sezonie wyczarować, bo ma w ogrodzie, a właściwie w paśmie dzielącym jej ogród od niewielkiego stawu, trzy wielkie, czterdziestoletnie mangowce najwspanialszej odmiany Haden. Rosną na łagodnym spadzie i lekko pochylają się ku tafli wody.
Read more
Dawno, dawno temu żyło dwóch braci, nieustraszonych i dzielnych wojowników, ale o jakże różnych charakterach!
Kinic słynął z łagodności, Tizic był jego przeciwieństwem: okrutny i niemożliwy do zniesienia. A do tego zadziora!
Obaj zakochali się w tej samej (pięknej rzecz jasna i niewinnej) dziewczynie, Nicte-Ha.
Postanowili o nią walczyć. Walczyć do końca, do śmierci jednego z nich. Ten kto wygra, będzie ją miał (rozumiem, że jej o zdanie nikt nie pytał, ale to stara legenda z czasów, kiedy się nie pytano).
Wydawało mi się, że to płynie płowy pies wielkości labradora. Oczywiście co robiłby płowy pies w wodach Zatoki Meksykańskiej, między koralowymi wysepkami archipelagu Florida Keys?
Po chwili, kiedy słońce przestało mnie oślepiać, zobaczyłam obleczone matową bielą poroże.
– Masz unikalną okazję. Mark wyłączył motor. – Pozwól, że ci przedstawię. Key deer. Najmniejszy jeleń naszej planety! Występuje już tylko tu i to na kilku zaledwie wysepkach. Symbol Florydy, jej endemicznej przyrody. Przemijający symbol…
Read more
Prawo maski…
Tiramisu stanęło między mną a Sandrą. Dosłownie – w szklanej formie. I w przenośni, dlatego, że zawadzało o jej pojęcie włoskości.
– To jest deser włoski, nie wenecki!
Read more
Prawo maski…
Kochał zabawę, lekceważył złorzeczenia, zawsze gotowy żartować, bawić się, czasem przekraczając dozwolone granice. Uzbrojony w procę i własną, lekką „amunicję”, niekiedy prawie łobuzerski, prowokacyjny. Lubił działać sam, ale nie gardził towarzystwem sobie podobnych. Nieakceptowany przez wielu, nie przejmował się tym wcale.
Nikt nie znał jego twarzy, bo ukrywał ją pod białą karnawałową maską…
Read more
Prawo maski…
W tej masce nie ma przenośni. W swojej istocie jest dosłownością. Tak ubierali się weneccy medycy w czasach wielkiej zarazy dżumy w XVI wieku.
Medico della peste, czyli Doktor Zaraza
Read more
Prawo maski…
„Jej twarz pokrywała czarna moretta, która kontrastowała z bielą ciała, czyniąc ją jeszcze bardziej widoczną”.
Tak pisał Giovanni Grevembroch, Zawdzięczamy mu akwarele przedstawiające osiemnastowieczne stroje weneckie i opisy do nich.
Moretta, uwodzicielska sprzeczność
Moim zdaniem jedna z najbardziej fascynujących i tajemniczych kobiecych masek dawnego weneckiego karnawału.
Read more
Prawo maski…
Maska – maschera to twarz ubrana. Ale maska oznaczać też może cały strój. Przebranie, które nie zawsze dokładnie określa płeć. Czy stąd stare pozdrowienie, używane w karnawałowej Wenecji do dziś:
– Buongiorno, Siora Maschera!
Powitanie „pani maski” za którą kryje się ktoś. Nie wiadomo kto. Kobieta, mężczyzna, młoda dziewczyna, chłopak? Może starszy pan, który ma ochotę poobserwować innych, a może szuka przygody, niekoniecznie seksualnej, może chce kogoś poznać. Kogoś tajemniczego, kto uchyli w końcu maski albo nie i pozostanie na zawsze zagadką. Może obie lub oboje będą udawać innych…
Czas masek – maschere – przebrań, to czas wielkiego przekraczania „moralnych” granic, przekraczania barier, tabu.
Read more