Przyjaciel namówił
mnie, żebym jednego z ostatnich dni w Warszawie zobaczyła wystawę malarstwa
Anny Bilińskiej. „Rewelacyjna”, powiedział przez ocean. A ja pobieżnie
spojrzałam w Internet. XIX wiek. Realizm. Portrecistka. Głównie kobiet. No to
już wyglądało ciekawie. Pierwsza polska malarka uznana międzynarodowo. To przesądziło!
“Po raz szósty bawimy naszych wiernych fanów porywającą w swej świeżości poezją kilku młodych a wyjątkowo zdolnych, ciekawymi opowiadaniami uznanych autorów, śmieszymy do łez przygodami prywatnego detektywa, przedstawiamy intrygujące zakusy rosyjskiego demokraty wobec Polski z wykorzystaniem …samowara, wprowadzamy młode talenty prozatorskie, odważnie poszerzające granice świadomości czytelniczej.
Rozedrgany żywioł, furia o niszczącej śmiertelnej mocy nadchodzi znad Atlantyku na południową Florydę. „Część życia w raju”, mówią o huraganach jej mieszkańcy. Wie o tym także Autorka, która od wielu lat upodobała sobie to miejscu. Jej powieść osadzona jest w klimacie, codzienności i niezwykłości Florydy. Florence, którą obrała sobie za medium, za przewodniczkę po tym życiu, jest Amerykanką z Michigan, mieszkanką Nowego Jorku a teraz miejsca niedaleko Fort Lauderdale. Pracuje dla międzynarodowej organizacji UNICEF. Jest niezależną kobietą przeżywającą wielki chaos w każdej dziedzinie swojego życia. Ta postać pozwala Autorce wprowadzić w osnowę powieści ciekawe i oryginalne wątki polskie, ale i ogromnie osobiste refleksje związane z niedawnymi przeżyciami, które nadały temu co robi i pisze, temu jak żyje, nowy wymiar. I ta sfera powieści to sama Autorka, jej życie w miejscu, które ukochała i wybrała, kiedy opuściła po wielu latach Nowy Jork. Dodam tylko, że nawet numer czeku i suma na jaką został wystawiony, jest autentyczna…Dowiedz się więcej droga Czytelniczko, drogi Czytelniku. W Twoje ręce oddajemy „noc z Irmą”, noc katharsis, która zmieniła życie nie tylko Florence
Właściwie akcję tej książki można by zamknąć w wydarzeniach jednej nocy. Jednej nocy i jej konsekwencjach. Można by. Ale nie o to chodzi Autorce. Anna Kłosowska osadza swoje pisanie w pewnej filozofii przemiany. Zmiany życia, oczyszczenia z osadów przeszłości na rzecz kształtowania przyszłości. W wielu aspektach, wielu sytuacjach. Jednym słowem – katharsis. To jest główny temat tej opowieści. Odrodzenie się. Zmiana. Gwałtowna jak huragan, nadciągający znad Atlantyku nad południową Florydę. Huragan dosłowny i huragan w przenośni. Tylko pozornie życie Florence, Amerykanki z Midwest, jest ułożone. Tylko pozornie godzi się ona z tym, co wokół niej. Nie tylko pragnie zmiany, ale ją sama tworzy. Nie buntując się, a konsekwentnie wybierając własną drogę. A to, że ta wartka, przychylna czytającemu proza osadzona jest w subtropiku, gorącu, nieokiełznaniu przyrody, w namiętności, dodaje jeszcze książce poloru i waloru…
Na wysokości miejsca, gdzie kiedyś stał modrzewiowy dworek, Narew zdąża do jeziora, żeby zręcznym łukiem wydostać się z niego dalej, za Zegrzem.
Modrzewiowe domostwo powstało
w 1838 roku wśród uprawnych pól Zegrzynka. Nieopodal czteropiętrowa, nowoczesna
na owe czasy konstrukcja murowanego młyna.
Płaskodenka kołysała
się lekko, jakby od niechcenia, na niewielkiej fali. Zresztą była mocno
przycumowana, jej wolność ograniczona. Kiedyś pomalowana na turkusowo niebieski
kolor, teraz pokazywała łysiny zaniedbania. Dowód braku zainteresowania właściciela.
A przecież czemuś służyła, bo sieć rybacka skłębiona w wielkim motku leżała na
dnie, a dwa wiosła, nieco sfatygowane, nijakie, bez koloru i charakteru, obok.
No i silnik. Silnik lśniący nowością i czystością.
